سر جلسهی آزمون دانشآموزان با سطح دانشهای مختلف در امتحان شرکت میکنند. باید به یاد داشته باشید که سطح خودتان را بشناسید و از خودتان توقع معقول داشته باشید. برای مثال دانشآموزانی هستند که سؤالات آزمون را از بالا تا پایین حل میکنند اما از این همه پاسخ بعضیهایش درست است و خیلی از آنها شکدار است و فقط برای این به آن پاسخ میدهند که پاسخبرگشان خالی نباشد. اگر شما هم از این دسته از دانشآموزان هستید ادامهی مقاله را با دقت بخوانید.
سر جلسهی آزمون دانشآموزان با سطح دانشهای مختلف در امتحان شرکت میکنند. باید به یاد داشته باشید که سطح خودتان را بشناسید و از خودتان توقع معقول داشته باشید. برای مثال دانشآموزانی هستند که سؤالات آزمون را از بالا تا پایین حل میکنند اما از این همه پاسخ بعضیهایش درست است و خیلی از آنها شکدار است و فقط برای این به آن پاسخ میدهند که پاسخبرگشان خالی نباشد. اگر شما هم از این دسته از دانشآموزان هستید ادامهی مقاله را با دقت بخوانید.
شما باید این توانایی را داشته باشید که سؤالها را از هم تفکیک کنید؛ یعنی سؤالهای مهم از غیر مهم، تیپ جدید از تیپهای تکراری و ساده از وقتگیر، مفهومی یا طبقهبندی و ... این کار میسر نخواهد بود مگر اینکه قدرت تشخیص را در خودتان پرورش دهید.
حتماً با خود میپرسید این قدرت تشخیص چه زمانی به دست خواهد آمد؟
جواب مثل همیشه این ضربالمثل پرکاربرد است: کار نیکو کردن از پر کردن است.
برای اینکه چشمتان هوشمند شود و بهراحتی بتوانید سؤالات را از هم تفکیک کنید نیاز دارید که از قبل نمونهسؤالهای زیادی را حل کرده باشید و با سبک سؤالات آشنا شوید. هنگامی که تست حل میکنید آنها را در ذهنتان طبقهبندی کنید و به صورت طبقهبندی یاد بگیرید. همیشه ابتدا دنبال سؤالات ساده بگردید و آنها را حل کنید و سپس به سراغ وقتگیرها یا دشوارها بروید. قرار نیست به همهی سؤالات پاسخ دهید. آنهایی را پیدا کنید که از عهدهی حلش برمیآیید. در جلسهی آزمون هم باید به دنبال سؤالاتی بگردید که میتوانید پاسخ دهید؛ برای این کار، هدفگذاری را مد نظر داشته باشید.
در آخر این جمله را همیشه به خاطر بسپارید:
اگر سفیدی پاسخبرگ چشمتان را زد، حق پاسخگویی به سؤالاتی که اطمینان کافی از درست بودن جوابش ندارید، ندارید.