نتايج يک تحقيق جديد نشان مي‌دهد که ضريب هوشي دانش‌آموزان، عامل تعيين‌کننده‌ي پيشرفت رياضي آن‌ها نيست، بلکه نقش اصلي در اين زمينه بر عهده‌ي انگيزه و عادات مطالعه است.
اين تحقيق توسط محققان دانشگاه‌هاي مونيخ و بيلفلد صورت گرفته است. «کوموراياما» محقق فوق دکتراي روان‌شناسي دانشگاه کاليفرنيا (که در مقام سرپرست اين تحقيق در دانشگاه مونيخ حضور داشته است) مي‌گويد: «در حالي که ميزان ضريب هوشي در مراحل اوليه‌ي گسترش مهارت‌هاي رياضي از اهميت قابل توجهي برخوردار است، در مراحل بعديِ گسترش اين مهارت‌ها، انگيزه و عادات مطالعه نقش مهم‌تري دارند.»
موراياما و همکارانش اطلاعات مربوط به يک تحقيق 6 ساله‌ي آلماني را که در خصوص ارزيابي مهارت‌هاي رياضي 3520 دانش‌آموز پايه‌هاي 5 تا 10 صورت گرفته بود بررسي کردند. آن‌ها به ارزيابي ميزان نقش انگيزه، عادات مطالعه و ضريب هوشي دانش‌آموزان در رشد رياضي آن‌ها در يک دوره‌ي 5 ساله پرداختند.
نتايج بررسي نشان داد ضريب هوشي فقط در مراحل اوليه‌ي رشد مهارت‌هاي رياضي، عاملي تعيين‌کننده است. در مراحل بعدي اين روند، منحني يادگيري مهارت‌هاي دانش‌آموزان تابع انگيزه و عادات مطالعه‌ي آن‌هاست. زماني که آن‌ها احساس مي‌کنند در اين درس توانايي دارند فقط داشتن انگيزه‌هاي قوي دروني، به‌کارگيري مهارت‌هايي مانند حفظ کردن، توضيح دادن و ايجاد ارتباط با موضوعات ديگر مي‌تواند به رشد رياضي آن‌ها کمک کند. جالب اين است که در اين مرحله، رشد رياضي دانش‌آموزان هيچ ربطي به ضريب هوشي آن‌ها ندارد.
موراياما مي‌گويد: «تحقيق ما نشان داد که توانايي دانش‌آموزان در يادگيري رياضي مربوط به عواملي است که ماحصل آموزش است. آن بخش از برنامه‌هاي آموزشي که مبتني بر انگيزه و عادات مطالعه‌ي دانش‌آموزان است مي‌تواند راهکار مناسبي براي پيشرفت آن‌ها در درس رياضي، مانند درس‌هاي ديگر، باشد.»
دانلود آزمون جامع و جمع بندی زیست شناسی
دانلود رایگان مجموعه امتحان نهایی های 10 سال اخیر